Pengenalan kepada Perkamusan
Penulis: Muhammad Al Afzan bin Ali Hussin
Menurut Kridaklasana (1984), perkamusan sebagai ilmu dikenali sebagai
leksikografi, iaitu cabang ilmu linguistik terapan yang memusatkan
pembahasaannya kepada kaedah dan teknik penyusunan kamus. Leksikografi
merupakan cabang linguistik terapan yang terdiri daripada pemerhatian,
pengumpulan, pemilihan, dan keterangan unit-unit dalam kumpulan perkataan dan
ungkapan dalam satu atau lebih bahasa. Leksikografi memerlukan bantuan
leksikologi.
Leksikologi ialah bidang ilmu bahasa interdisiplin
yang mengkaji leksikon, leksis, dan leksem. Oleh itu, bidang ini bersifat
teoritis, manakala leksikografi merupakan kaedah dan teknik menyusun kamus.
Leksikografi dan leksikologi mempunyai perkaitan yang rapat dalam perkembangan
perbendaharaan kata sesuatu bahasa. Hal ini kerana perakaman perbendaharaan
kata dilakukan melalui penghasilan kamus. Tugas ahli leksikografi adalah untuk
menghasilkan sebuah kamus. Dalam penghasilan kamus, terdapat beberapa perkara
yang perlu ditangani misalnya makna perkataan yang sentiasa berubah. Tegasnya
fungsi asas sebuah kamus ialah memberikan makna kepada perkataan-perkataan atau
item leksikal.
Pada masa kini, kamus merupakan buku yang memuat
perbendaharaan kata suatu bahasa yang secara ideal tidak terbatas jumlahnya.
Kamus ialah sejenis buku rujukan yang menerangkan makna kata-kata serta
berfungsi untuk membantu para pengguna mengenal perkataan yang baharu. Selain
daripada menerangkan maksud kata, kamus juga mempunyai panduan sebutan,
etimologi sesuatu perkataan dan juga contoh penggunaan bagi sesuatu perkataan.
Bagi menguatkan pemahaman pengguna, kadang kala terdapat juga ilustrasi di
dalam kamus.
Ulasan
Catat Ulasan